Kable należy układać na dnie rowu kablowego o głębokości nie mniejszej
niż:
- 1) 50 cm dla kabli nN zasilających oświetlenie uliczne oraz
sygnalizacji drogowej itp. (ułożonych pod chodnikiem),
- 2) 70 cm dla kabli nN,
- 3) 90 cm dla kabli nN przebiegających przez użytki rolnicze, oraz
kabli SN (1 kV <Un ≤ 30 kV),
- 4) 80 cm dla kabli SN (1 kV <Un ≤ 30 kV)
przebiegających przez nieużytki rolnicze,
- 5) 100 cm dla kabli o napięciu znamionowymUn > 30 kV, na warstwie piasku o grubości nie mniejszej niż 10 cm.
Dopuszcza się układanie taśmy uziemiającej (bednarki) razem z kablem (w
jednym wykopie) przy spełnieniu następujących wymagań:
- 1) głębokość wykopu musi być większa o co najmniej 10 cm w stosunku
do wymaganej głębokości rowu kablowego dla danego typu kabla,
- 2) taśmę stalową (bednarkę) należy ułożyć wzdłuż wykopu, zasypać
warstwą piasku o grubości nie mniejszej niż 10 cm przy założeniu, że
odległość od górnej warstwy piasku do powierzchni rodzimego gruntu spełnia
wymagania dla określonego typu kabla. Sposób ułożenia kabli w rowie kablowym
przedstawiają rysunki 9.3/1 oraz 9.3/2.
UWAGA!
W sytuacjach, gdy niemożliwe jest prowadzenie kabla na podanych
głębokościach, należy zabezpieczyć kabel za pomocą rur osłonowych.
Rys. 9.3/1. Rów kablowy – kabel przykryty folią z tworzywa
sztucznego (wymiary podane w mm)
Rys. 9.3/2. Rów kablowy – kabel przykryty cegłami lub gąsiorami –
w normie SEP N-SEP-004 nie zdefiniowano tego sposobu układania. Jest on sporadycznie
stosowany w praktyce (wymiary podane w mm)
UWAGA!
Po ułożeniu kabel należy zasypać warstwą piasku o grubości nie
mniejszej niż 10 cm, a następnie warstwą gruntu rodzimego o grubości nie
mniejszej niż 15 cm. Łączna grubość tych dwóch warstw nie może przekroczyć 35
cm. Można również stosować mieszaninę piasku i cementu w proporcji nie mniejszej
niż 13:1 (w praktyce sposób ten znajduje zastosowanie przy układaniu kabli 110
kV).
Trasa kablowa powinna przebiegać w odległości nie mniejszej niż 50 cm od
jezdni oraz fundamentu budynku. W przypadku układania kabli pod jezdniami należy
przestrzegać następujących głębokości:
- 1) 80 cm – dla kabli o napięciu znamionowym nie większym niż 30
kV,
- 2) 100 cm – dla kabli o napięciu znamionowym większym niż 30 kV,
oraz chronić je osłonami; osłona kabla nie może utrudniać dokonywania napraw
lub wymiany kabla.
Głębokość ułożenia kabli w zależności od ich napięcia znamionowego oraz
miejsca ułożenia została przedstawiona na rysunkach 9.3/3 – 9.3/5.
Rys. 9.3/3. Głębokość ułożenia kabla w zależności od rodzaju
Rys. 9.3/4. Ułożenie kabli i rur pod ziemią (głębokości w mm)
Rys. 9.3/5. Układanie kabli pod torami kolejowymi (trakcji
nieelektrycznej)
UWAGA!
Folia lub siatka kablowa powinna znajdować się nad kablem nie mniej
jak 25 cm, ale nie więcej jak 35 cm.
Poniżej przedstawiono zasady oznaczania kabli:
- 1) na całej długości trasy kablowej należy stosować oznaczniki
kablowe (opaski kablowe) rozmieszczone na kablu w odstępach nie większych
niż 10 m oraz przy mufach i w miejscach charakterystycznych (dotyczy kabli
układanych w ziemi),
- 2) kable ułożone w powietrzu powinny mieć oznaczniki (opaski
kablowe) przy głowicach i odbiornikach oraz w takich miejscach i odstępach,
aby identyfikacja kabla była jednoznaczna,
- 3) kable ułożone w tunelach i kanałach powinny mieć oznaczniki
(opaski kablowe) w odstępach nie większych niż 20 m.
Na oznacznikach (opaskach kablowych) należy umieścić trwałe napisy
zawierające co najmniej:
- 1) numer ewidencyjny linii,
- 2) typ kabla,
- 3) znak użytkownika kabla,
- 4) rok ułożenia kabla,
- 5) symbol wykonawcy,
- 6) długość kabla.
- 1) na całej długości trasy należy ułożyć folię lub siatkę z tworzywa
sztucznego,
- 2) kolor niebieski – dla kabli na napięcieUn ≤ 1
kV,
- 3) kolor czerwony – dla kabli na napięcieUn > 1 kV,
- 4) grubość folii powinna być nie mniejsza niż 0,3 mm, a siatki 1,5
mm,
- 5) folie i siatki powinny być wykonane z tworzywa sztucznego, które
w temperaturze 20°C ma wydłużenie przy zerwaniu co najmniej 200 %,
- 6) krawędzie folii lub siatki powinny być wystawać co najmniej 50 mm
poza zewnętrzną krawędź ułożonych kabli,
- 7) trasa kablowa (na terenach niezabudowanych) powinna być oznaczona
trwałymi i widocznymi oznacznikami osadzonymi w gruncie:
- a) na prostym odcinku w odstępach nie większych niż 100
m,
- b) w miejscu zmiany kierunku ułożenia kabla oraz w miejscach
skrzyżowań i zbliżeń,
- c) przy skrzyżowaniach z rzekami spławnymi i żeglugowymi
położenie kabla należy dodatkowo oznaczyć na obu brzegach tablicami
ostrzegawczymi dobrze widocznymi ze środka rzeki.
Oznaczniki najlepiej wykonać jako betonowe bloczki zakotwione conajmniej
30 cm w gruncie i wystające ponad poziom gruntu na wysokość 20 cm. Na czołowej
powierzchni mad gruntem oznacznik powinien zawierać wygrawerowany symbol:
K – kabel,
M – mufa.
Kabel w miejscu wprowadzenia do obiektu budowlanego należy (rys.
9.3/6):
- 1) chronić osłoną otaczającą przed uszkodzeniami mechanicznymi
(doslony > 1,5 *dkabla),
- 2) miejsce przejścia kabla przez fundament lub ścianę należy
zabezpieczyć przed wnikaniem wody.
Rys. 9.3/6. Wprowadzenie kabla do obiektu budowlanego d – średnica
kabla, 1 – rura, 2 – uszczelnienie zewnętrzne rury, 3 – uszczelnienie wewnętrzne
rury, 4 – uchwyt kabla
W obiektach budowlanych należy stosować kable o podwyższonej odporności
na rozprzestrzenianie się ognia. W miejscach przejścia kabli przez ściany, stropy i
inne, należy stosować osłony z materiałów trudnopalnych. Jeśli w obiekcie jest
system ochrony przeciwpożarowej, można stosować inne kable.
Tabela 9.3/1. Odległości kabli od rurociągów w budynkach
Lp. | Rodzaje rurociągów | Najmniejsza dopuszczalna odległość od rurociągów
[cm] |
nie wymagających okresowych konserwacji | wymagających okresowych konserwacji1) |
1) odcinki rurociągów z zaworami, zasuwami
itp. armaturą należy uważać za wymagające okresowej
konserwacji |
1 | Rurociągi powietrza sprężonego, wentylacyjne,
wodociągowe, gazów palnych o ciśnieniu do 0,04 MPa | 20 | 100 |
2 | Rurociągi cieplne izolowane wodne i parowe | 50 | 100 |
3 | Rurociągi cieplne nieizolowane wodne i parowe | 120 | 120 |
4 | Rurociągi z cieczami palnymi | 100 | 150 |
5 | Inne urządzenia technologiczne | 100 | 150 |
UWAGA!
Jeżeli zachowanie podanych wyżej odległości nie jest możliwe, to
kable należy chronić od uszkodzeń mechanicznych za pomocą osłon otaczających na
całej długości skrzyżowania lub zbliżenia, dodając: min. 50 cm z każdej strony,
min. 100 cm z każdej strony – w przypadku rurociągów z płynami palnymi.
Sposoby układania kabli w budynkach:
- 1) bezpośrednio przy ścianach i pod sufitami na specjalnie
przygotowanych konstrukcjach nośnych,
- 2) w kanałach kablowych, w ścianach, stropach, lub pod posadzkami, w
osłonach lub bez osłon, w sposób umożliwiający późniejszy demontaż
(kabli).
Zabrania się trwałego zamurowania kabli w ścianach, stropach, posadzkach.
Odległości kabli od rurociągów w budynkach zostały przedstawione w tabeli 9.3/1.
W przypadku skrzyżowań z innymi kablami i przewodami izolowanymi należy
zachować następujące minimalne odległości:
- 1) 5 cm dla kabli nN (o napięciu znamionowymUn <: 1 kV),
- 2) 15 cm dla kabli SN (o napięciu znamionowym 1 kV
<Un ≤ 30 kV).
Kable…
/img>/img>/img>/img>/img>/img>